Γράφει ο Άρης Ι. Τάτσης
Ο Τάσος Ποντίκης είναι ο νέος πρόεδρος των ελλήνων μελισσοκόμων, για την ακρίβεια πρόεδρος της ομοσπονδίας μελισσοκομικών συλλόγων Ελλάδος (ΟΜΣΕ) από τις αρχές Μαρτίου 2022 ([link]). Είναι “κοντοχωριανός” μας, γιαννιώτης. Επί πολλά χρόνια πρόεδρος του μελισσοκομικού συλλόγου Ιωαννίνων και συνεχίζει.
Τον προηγούμενο πρόεδρο της ΟΜΣΕ, Βασίλη Ντούρα, τον πήραν χαμπάρι μέχρι κι οι πέτρες “τι μέρος του λόγου” είναι, οπότε χρειαζόταν η εναλλαγή στον προεδρικό θώκο. Επελέγη ο Ποντίκης με βασικό προσόν ότι είναι χαζούλης.
Μη βιάζεστε να με κατακρίνετε ότι τον αδικώ. Μόλις ολοκληρώσετε την ανάγνωση θα βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Αμέσως μόλις εξελέγη ο Ποντίκης έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό αγροτύπος (9-3-2022, [link]):
Ρωτήθηκε: “Υπάρχουν φαινόμενα ελληνοποιήσεων στο μέλι;”.
Απάντησε: “Οι τιμές χοντρικής καθορίζουν τη βιωσιμότητα των παραγωγών. Οι τιμές δέχονται «πιέσεις» από τις παράνομες εισαγωγές και ελληνοποιήσεις. Εισάγονται κυρίως αμφιβόλου ποιότητας μέλια χαμηλού κόστους. Για παράδειγμα σας αναφέρω ότι το μέσο κόστος παραγωγής μελιού είναι στα 4 ευρώ το κιλό. Δεν μπορεί να βρίσκουμε στα ράφια των σούπερ μάρκετ μέλια με αυτή την τιμή. Το ελληνικό σήμα θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων.”
Μπορείτε και μόνοι σας να ελέγξετε την ακρίβεια της δήλωσης ρίχνοντας μια ματιά στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Κατάγομαι από μελισσοκομική οικογένεια οπότε γνωρίζω πολύ καλά το κόστος παραγωγής του μελιού τα τελευταία σαράντα χρόνια. Η δήλωση του Ποντίκη όσον αφορά το κόστος για τον έλληνα μελισσοκόμο είναι ακριβής.
Ως νέος πρόεδρος ο Ποντίκης δεν κρατιόταν, έδωσε κι άλλη συνέντευξη. Τον Ιούνιο στο newmoney.gr ([link]). Το κρίσιμο μέρος της αναδημοσιεύθηκε στο epiruspost.gr ([link]). Πιο απλά δηλαδή ο γιαννιώτης Ποντίκης ήταν τόσο περήφανος για τα λόγια του, που απέστειλε το δημοσίευμα σε γιαννιώτες για να το αναπαράγουν. Βεβαίως καμία μομφή για τους δημοσιογράφους. Πρόεδρος πανελληνίου συνδικαλιστικού φορέα είναι ο Ποντίκης. Αλοίμονο αν δεν του έδιναν τη δυνατότητα να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του.
Στη συνέντευξη αυτή ο Ποντίκης αναφέρει: “Προς το παρόν, η Ελλάδα εξάγει μικρές ποσότητες μελιού, κυρίως στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Όπως, όμως, δείχνει ο Πίνακας 1, υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες εξαγωγών όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και εκτός Ε.Ε. εκεί όπου οι τιμές κιλού είναι υπερδιπλάσιες. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην παρούσα φάση, οι ελληνικές εξαγωγές κατευθύνονται κυρίως στην Ιταλία, με τιμή κάτω από 3 ευρώ το κιλό, όπου μεταποιούνται και επαναπωλούνται στην ιταλική και διεθνή αγορά”.
Με 27 μόνο λέξεις τα είπε όλα. Πραγματικά εντελώς όλα.
Καταλαβαίνετε βεβαίως ότι για να μπορούν απλώς να συνεχίσουν να υφίστανται οι ελληνικές εμπορικές επιχειρήσεις θα πρέπει να αγοράζουν φθηνότερα. Έχουν και κόστος λειτουργίας και κόστος διακίνησης. Το αντιλαμβάνεστε.
Για να πουλάει ο έλληνας έμπορος “ελληνικό” μέλι στον ιταλό για 3 ευρώ το κιλό, θα πρέπει ο έλληνας μελισσοκόμος να πουλάει κάπου μεταξύ 2 με 2, 50 ευρώ. Για τις ανάγκες του άρθρου αυτού δε χρειάζεται καν να συγκεκριμενοποιήσουμε το περιθώριο αυτό.
Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε πάμπλουτους μεγαλομελισσοκόμους που θα μπορούσαν για τους λόγους τους και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να πουλάνε το προϊόν τους κάτω του κόστους. Αν το κάνουν την επόμενη μέρα θα μείνει το αυτοκίνητό τους στο δρόμο επειδή δεν έχουν να του βάλουν πετρέλαιο. Τόσο απλά.
Τι μας είπε λοιπόν μεγαλοπρεπώς ο Ποντίκης; Προφανέστατα ότι γίνονται κάργα ελληνοποιήσεις μελιού που στη συνέχεια εξάγεται στην Ιταλία. Πρόκειται δηλαδή για τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο όσον αφορά την Ελλάδα και ταυτόχρονα οικονομικό και διατροφικό όσον αφορά την Ιταλία.
Ο Ποντίκης όμως εκπροσωπεί τους βάρβαρα ληστευόμενους παραγωγούς. Και βέβαια ήξερε πολύ, πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει πραγματικά και επί της ουσίας. Έριξε μια “μπαταριά”, έστω για την τιμή των όπλων; Και βέβαια όχι.
Υπολογίζω χονδρικά 20.000 μελισσοκόμους, [link], μαζί δε με τις οικογένειές τους, που βεβαίως κι αυτές από το μελισσοκομικό εισόδημα βιοπορίζονται, οπότε ο αριθμός των θυμάτων της απάτης υπολογίζεται σε πάνω από 80.000 έλληνες πολίτες.
Ταυτόχρονα η ΟΜΣΕ έχει και ιστοσελίδα και βεβαίως εκδίδει το διμηνιαίο περιοδικό “μελισσοκομικό βήμα” ([link]).
Ρίξτε μια ματιά. Θα βρείτε τη “μπαταριά” του Ποντίκη;
Πολύ απλά ο Ποντίκης θα πρέπει να καταγραφεί στο βιβλίο Γκίνες. Δε ματάγινε από συστάσεως σύμπαντος κόσμου υπάλληλος να “δώσει” τόσο στεγνά το αφεντικό του.
Τι λέτε, τον αδίκησα που τον είπα χαζούλη;
Εννοείται ότι αν ο Ποντίκης απαντήσει θα χαρώ να δημοσιεύσω την απάντηση στα blog μου και βεβαίως να ανταπαντήσω. Ίσως επίκειται ένας γόνιμος διάλογος μεταξύ Άρτας και Ιωαννίνων.
Ο Άρης Τάτσης είναι δικηγόρος Άρτας (https://aristatsis.wordpress.com/). Ειδικεύεται σε διαζύγια, τροχαία ατυχήματα και πτωχευτικό νόμο.