Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΣΗ

Γράφει ο Άρης Ι. Τάτσης.

Έπεσα πάνω σε αυτό το δημοσίευμα:

Ο σπουδαίος Μίλτος Τεντόγλου σε μία κίνηση που δείχνει το μεγαλείο του, παραχωρεί κατά πως φαίνεται την θέση του κεντρικού σημαιοφόρου της ελληνικής αποστολής στο Παρίσι και στην τελετή έναρξης, στον εξίσου σπουδαίο Γιάννη Αντετοκούνμπο” (https://www.newsbreak.gr/athlitika/644169/megaleiodis-kinisi-apo-tentogloy-dinei-tin-simaia-ton-agonon-ston-gianni/).

Αμέσως σκέφτηκα: “Κοιμάται με τα τσαρούχια ο μικρός. Τι σχέση έχει αυτός, ένα παιδί του Μαλκότση (https://aristatsis.wordpress.com/2024/06/06/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%83%ce%b7/), με τον μασκαρά που τον πάνε σπρωχτό λυτοί και δεμένοι;”.

Κι αμέσως γέλασα. Κι εγώ με τα τσαρούχια κοιμόμουν και σε ηλικία πολύ μεγαλύτερη από του Τεντόγλου.

Ας τα πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Πριν λίγα χρόνια πήγα σε αγώνα δρόμου στο Αγρίνιο. Μου έδωσαν μια αναμνηστική αθλητική φανέλα. Απεικονιζόταν ένας μουσάτος. Δεν τον ήξερα. Ντράπηκα και να ρωτήσω, μην τους προσβάλω τους ανθρώπους.

Αφού δεν τον ήξερα, υπέθεσα πως ο μουσάτος ήταν πανελληνιονίκης, άντε βαλκανιονίκης.

Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν γύρισα στην Άρτα, οπότε ρώτησα το ίντερνετ ποιος ήταν ο μουσάτος.

Ο Μιχάλης Κούσης συνέτριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο μαραθώνιο δρόμο στους ολυμπιακούς αγώνες του Σπλιτ το 1979 (https://www.ertsports.gr/retro/to-pagkosmio-rekor-toy-koysi/).

Το πιο εκπληκτικό είναι ότι κατέρριψε το ρεκόρ κάνοντας περίπατο κυριολεκτικά. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης υποθέστε ότι τρέχετε την ίδια διαδρομή, δηλαδή 42 χιλιόμετρα, με ποδήλατο. Μπορείτε να ολοκληρώσετε τον αγώνα σε δύο ώρες και κάτι; Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την κούραση κάθε μαραθωνοδρόμου. Παρόλα αυτά ο Κούσης, παρόλη την κόπωση και παρότι γνώριζε ότι βρίσκεται σε χρόνο παγκοσμίου ρεκόρ, έτρεξε το τελευταίο μισό χιλιόμετρο μέσα στο στάδιο σα να είχε βγει για βόλτα. Χαιρετάει, κουβεντιάζει, κάνει γκριμάτσες, πιάνει κουβέντα και παρεμπιπτόντως κάνει και το χαλαρό του τρεξιματάκι (https://www.runningnews.gr/item.php?id=39791, στο βίντεο μετά το 7:10). Και δείχνει ότι έχει ακόμη μπόλικες δυνάμεις.

Είκοσι μέρες μετά τον αγώνα οι διοργανωτές του, έτσι για να ξεφύγουν από την πλήξη, σκέφτηκαν να ξαναμετρήσουν την απόσταση του μαραθωνίου κι όλως τυχαίως και συμπτωματικά τη βρήκαν 900 μέτρα μικρότερη, οπότε σβήστηκε απ’ τα κατάστιχα της ιστορίας το ρεκόρ του Κούση.

Ας το δούμε σε άλλο πλαίσιο. Πάτε σε καζίνο, παίζετε μπλακ τζακ (21) και κερδίζετε αμύθητο ποσό. Σας συγχαίρουν όλοι, δηλαδή διεύθυνση και υπάλληλοι του καζίνο και λοιποί παίχτες, σας βγάζουν υπέροχες χαμογελαστές φωτογραφίες να κρατάτε την επιταγή με τα χρήματα που κερδίσατε, αγοράζετε κι ένα κάμπριο αυτοκίνητο για να λιάζεστε στις βόλτες σας και ξαφνικά σας τηλεφωνεί ο διευθυντής του καζίνο ανακοινώνοντάς σας με λυγμούς και αναφιλητά ότι με τεράστια λύπη του διαπίστωσε ότι η δική του τράπουλα ήταν σημαδεμένη, οπότε με ακόμη μεγαλύτερη λύπη του θα πρέπει να του επιστρέψετε τα λεφτά.

Τι συνέβη πραγματικά; Ας ψηλαφίσουμε τα γεγονότα.

Το 1979 ήμουν έξι χρονών. Εύλογο λοιπόν να μου ξεφύγει το ρεκόρ του Κούση. Αλλά το Αγρίνιο είναι δίπλα στην Άρτα. Μια ώρα δρόμος. Όσο και για τα Γιάννενα.

Επίσης ο Ουμπέρτο Έκο έδωσε έναν καταπληκτικό ορισμό της είδησης. Σκύλος δάγκωσε άνθρωπο δεν είναι είδηση. Άνθρωπος δάγκωσε σκύλο είναι ειδησάρα.

Αν απλώς είχε κάνει το ρεκόρ ο Κούσης, θα μπορούσε και να μου ξεφύγει για τόσα χρόνια. Το γεγονός ότι του το πήραν πίσω και με τόσο γελοία δικαιολογία ήταν παντελώς αδύνατο να μην το μάθω.

Άρα πιθανότατα ένα οργανωμένο χαλκείο έκρυβε και κρύβει το συγκλονιστικό αυτό γεγονός.

Στο βίντεο (https://www.youtube.com/watch?v=rqZd1YpTMuY, 7:40) προσέξτε ότι η ΕΡΤ ψεύδεται ασύστολα. Αναφέρει ότι το ρεκόρ του Κούση δεν αναγνωρίστηκε λόγω “της ιδιαιτερότητας της μορφολογίας του εδάφους της διαδρομής”.

Αυτό όμως είναι μισή αλήθεια, η αναφορά της οποίας καταντά ασύστολο και τεράστιο ψεύδος.

Η αλήθεια είναι απλούστατη. Η διεθνής ομοσπονδία στίβου πράγματι δεν αναγνώριζε επισήμως παγκόσμια ρεκόρ στο μαραθώνιο, επειδή πράγματι κάθε διαδρομή έχει ιδιαίτερη μορφολογία. Οι περισσότεροι τα καταφέρνουμε καλύτερα στις κατηφορικές διαδρομές. Υπήρχε όμως κανονικότατη ανεπίσημη καταγραφή της διαχρονικά καλύτερης παγκόσμιας επίδοσης τουλάχιστον από το 1908 (https://www.runbeat.gr/el/article/i-proodos-tu-pagkosmiu-rekor-ston-marathwnio-twn-andrwn-apo-to-255-to-1908-sto-200-tu-2023-pic). Το ξεκαθαρίζει απόλυτα το δημοσίευμα των New York Times (https://www.nytimes.com/1979/10/21/archives/new-marathon-record-is-voided-by-short-course.html).

Με μια κουτοπονηριά λοιπόν η ΕΡΤ θάβει την ειδησάρα και βγάζει και λάδι τους γιουγκοσλάβους διοργανωτές, που όποια και να ήταν η αλήθεια, είχαν εκτεθεί ανεπανόρθωτα.

Βεβαίως όπως αντιλαμβάνεστε προφανώς και ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Γ. Μαρσέλλος (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%93%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%91%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%A3%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD) επέλεξε στο ζήτημα Κούση να συντονιστεί με την ΕΡΤ. Κανονικά θα έπρεπε να αρπάξει από το γιακά τον υπουργό αθλητισμού της Γιουγκοσλαβίας και να μετρήσουν μαζί τη διαδρομή με το πασέτο (https://www.slang.gr/lemma/25152-paseto).

Και βεβαίως και ο Κούσης επέλεξε να συνεχίσει να απολαμβάνει την ασφάλεια της μισθοδοσίας από το δημόσιο (https://sportday.gr/retro/iroes-tou-athlitismou/103238_michalis-kousis-o-ellinas-theos-tou-marathoniou-pou-pethane-kanontas-tzokingk.html), αναμένοντας ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα κατάφερνε ανάλογη επίδοση.

Πέθανε με το σαράκι στην καρδιά του.

Εκτιμώ ότι ήταν εντελώς απίθανο να ξεφύγουν 900 μέτρα, δηλαδή ουσιαστικά ένα ολόκληρο χιλιόμετρο από τόσους διαγωνιζόμενους. Ήταν μεσογειακοί αγώνες. Κόσμος και ντουνιάς. Κι όλοι αυτοί είχαν καθημερινά τεράστια επιστημονική υποστήριξη. Προσέξτε την εκπληκτική προπονητική μέθοδο του Μιχάι Ιγκλόι (https://sportday.gr/retro/iroes-tou-athlitismou/103238_michalis-kousis-o-ellinas-theos-tou-marathoniou-pou-pethane-kanontas-tzokingk.html). Τι λέτε; Ξοδεύονταν τόσα χρήματα για την επιστημονική υποστήριξη αυτών των αθλητών και δεν τους πέρασε απ’ το μυαλό για να “περπατήσουν” τη διαδρομή για να ξέρουν πότε πρέπει κάθε αθλητής να κρατήσει δυνάμεις και πότε να ανοίξει το ρυθμό του; Τι λέτε; Ήταν όλοι αυτοί, ιταλοί, γάλλοι, ισπανοί κλπ, τόσο τυφλοί που τους ξέφυγε ολόκληρο χιλιόμετρο ενώ καθημερινά μετρούσαν τα γραμμάρια της τροφής των αθλητών τους;

Δε γίνονται αυτά. Η δικαιολογία της επαναμέτρησης είναι εκ πρώτης όψεως γελοία.

Ο Κούσης ψυχικά ήταν τεράστιος λιόντας. Τερμάτισε αγώνα τριών χιλιομέτρων χωρίς παπούτσι και με τραύμα που χρειάστηκε 20 ράμματα («Ήταν τόσο το πείσμα του, ώστε σε έναν αγώνα 3.000 μ.  στο Καραϊσκάκη στην εκκίνηση ένα αθλητής τον πάτησε στον Αχίλλειο τένοντα τραυματίζοντας τον σοβαρά. Τερμάτισε ξυπόλητος, ποτίζοντας το ταρτάν με το αίμα του. Μετά το τέλος του αγώνα χρειάσθηκαν 20 ράμματα», https://sportday.gr/retro/iroes-tou-athlitismou/103238_michalis-kousis-o-ellinas-theos-tou-marathoniou-pou-pethane-kanontas-tzokingk.html). 

Αλλά είναι συμπαντικός νόμος πως όταν είσαι ο εαυτός σου λαμποκοπάς σαν ήλιος. Όταν προσπαθείς να φανείς σαν κάτι που δεν είσαι πιθανότατα, θα φανείς σαν καραγκιόζης.

Ο λιόντας Κούσης λοιπόν θέλησε να φανεί σαν “καλό παιδί”. Δεν ξέρω αν γελοιοποιήθηκε. Δεν παρακολούθησα τα γεγονότα. Ξέρω όμως πολύ καλά πώς γελοιοποιήθηκε και κυρίως παραλίγο να χαραμίσει το δυναμικό και τις προοπτικές του ο προπονητής του Άρη, Γιάννης Ιωαννίδης. Για χατίρι του ας κάνουμε μια παρέκβαση. Αξίζει τον κόπο.

Το 1987 ο Άρης ταρακούνησε όλη την Ευρώπη. Νίκησε την πάμπλουτη πρωταθλήτρια Ιταλίας Τρέισερ Μιλάνου του τεράστιου αστέρα του ΝΒΑ Μπομπ Μάκαντου με 31 πόντους. Στη ρεβάνς του Μιλάνου αρκούσε να ηττηθεί με 30 για να προκριθεί στον τελικό όμιλο των 6 του κυπέλου πρωταθλητριών. Πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου όλοι συμφωνούσαν ότι η Τρέισερ είχε την καλύτερη ομάδα. Κι όλοι συμφωνούσαν μέχρι που μπήκε στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο Θεσσαλονίκης.

Κι όμως στο Μιλάνο ο Άρης κατέρρευσε. Ηττήθηκε με 34 πόντους και βεβαίως αποκλείστηκε.

Οι φήμες οργίασαν. Οι περισσότεροι πιστέψαμε ότι υπήρξε οικονομική συναλλαγή ή οι ιταλοί έκαναν κάποια άλλη βρωμιά που δεν ξέραμε.

Για τον Ιωαννίδη ήταν το μεγαλύτερο στραπάτσο της ζωής του. Πραγματικά κινδύνεψε να τα χάσει όλα. Βλέπετε η συνταγή της αρμονικής συνεργασίας Γκάλη – Γιαννάκη είχε ήδη αποκαλυφθεί. Πάμπολλοι καλόβλεπαν πλέον τον πάγκο του Άρη. Να πει τι; Ότι ήταν άπειρος; Θα τον έλεγαν ανεπαρκή για να του πάρουν τη θέση; Να αφήσει να τον λένε πουλημένο (έστω κι αν μόνο η διοίκηση πούλησε τον αγώνα, οπότε αυτός τη συγκάλυπτε); Να αφήσει να τον λένε κερατά και δαρμένο, αν τον αγώνα πούλησαν κάποιοι παίχτες και δεν τους “κρέμασε ανάποδα”;

Αντί όλων αυτών ο Ιωαννίδης επιστράτευσε την παροιμιώδη πονηριά του. Πολύ πειστικά απέδωσε τη μειωμένη απόδοση σε πιθανή δηλητηρίαση όλης της ομάδας με κατευναστικό φάρμακο (“όλοι ήμασταν σαν κοιμισμένοι”) στον καφέ που ήπιαν στο ξενοδοχείο. Καφέ δεν είχε πιει ο αμερικανός Τζάκσον, οπότε ήταν ο μόνος που απέδωσε τα αναμενόμενα κατά τον Ιωαννίδη. Όλα αυτά παρότι ο ίδιος ήταν πολύ προσεκτικός, ώστε η ομάδα καθ’ όλη τη διαμονή της στην Ιταλία δεν έφαγε ποτέ δύο φορές στο ίδιο κατάστημα εστίασης από το φόβο της δολιοφθοράς (https://www.youtube.com/watch?v=7j2n4HPsLKw, μετά το 1:10:20 και κυρίως μετά το 1:12:15).

Είμαστε τυχεροί. Ο αγώνας ανέβηκε πριν κάποια χρόνια στο youtube (https://www.youtube.com/watch?v=JJthrgOFClI, https://www.youtube.com/watch?v=u09Mi7m8MZc). Ο πανούργος σαλονικιός μας δούλευε ψιλό γαζί.

Στον αγώνα μειωμένη απόδοση είχαν οι Ιωαννίδης και ο Γκάλης. Τι συνέβη δηλαδή; Πούλησαν τον αγώνα; Και βέβαια όχι. Δείτε τον αγώνα.

Ο Γκάλης έφαγε το ξύλο της αρκούδας. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο είναι εμφανές ότι κοιτάζει γύρω του για να βρει συμπαράσταση από τους συμπαίκτες του για να διαμαρτυρηθεί. Και δεν τη βρίσκει, όπως την έβρισκε σε όλους τους άλλους αγώνες. Απλούστατο είναι. Υπήρχε εντολή από τον πάγκο να παριστάνουν κι παίχτες τα “καλά παιδιά”.

Ο Ιωαννίδης την πάτησε σαν πρωτάρης, που έτσι κι αλλιώς ήταν σε αυτό το επίπεδο.

Ο Άρης είχε κάποια δομικά προβλήματα. Κι ο Ιωαννίδης καλούνταν να τα καμουφλάρει. Λόγω οικονομικής αδυναμίας σε σχέση με τις άλλες ομάδες είχε λιγότερους παίχτες πρώτης γραμμής. Τα λεφτά τα έπαιρναν ο Γκάλης κι ο Γιαννάκης. Γι’ αυτό όταν ο Άρης προηγούνταν με ικανή διαφορά στα τελευταία 10 λεπτά έριχνε το ρυθμό του αγώνα για να κάνουν οικονομία δυνάμεων οι παίχτες του. Για δεκάλεπτα το τέχνασμα αυτό δούλευε. Επί σαραντάλεπτο απέναντι σε καλοδουλεμένη ομάδα δεν είχε καμία τύχη. Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου που οι παίχτες του Άρη από συνήθεια ξεφεύγουν από την εντολή Ιωαννίδη και ανοίγουν το ρυθμό η Τρέισερ δεν μπορεί να τους ακολουθήσει. Ο Φ. Συρίγος, που περιγράφει τον αγώνα το αντιλαμβάνεται με το πρώτο. Ο Ιωαννίδης κυριολεκτικά συνέχισε να κοιμάται όρθιος στον πάγκο.

Πούλησε τον αγώνα ή ήταν ανεπαρκής; Κανένα από τα δύο. Έχετε υπομονή.

Ο Ιωαννίδης προσπάθησε να παραστήσει κάτι που δεν ήταν. Το καλό παιδί”.

Κι εξηγώ. Η διαιτησία ήταν εντελώς στημένη. Από την έναρξη του αγώνα είχε “επιστημονικά” διαφορετική αντιμετώπιση απέναντι στην άμυνα της Τρέισερ σε σχέση με αυτή του Άρη. Στην Τρέισερ επέτρεπε την επαφή και στον Άρη σε αντίστοιχες φάσεις σφύριζε φάουλ. Αργά και μεθοδικά. Προσπαθούσε να μη φανεί, αλλά στόχευε να έχει τους παίχτες του Άρη στο όριο της αποβολής όταν ο αγώνας θα κρινόταν στο τέλος του.

Για κάποιον παμπόνηρο σαν τον Ιωαννίδη ήταν πανεύκολο να “σπάσει” τα κολπάκια των εξωνημένων διαιτητών. Θα το κατάφερνε αν σκάρωνε ένα επεισόδιο, μια έκρηξη θυμού, για τις οποίες άλλωστε ήταν ήδη διάσημος, ώστε να εξαναγκάσει τους διαιτητές να τον αποβάλουν με δύο τεχνικές ποινές. Η ομάδα δεν χρειαζόταν ιδιαίτερες οδηγίες. Κι οι διαιτητές δε θα τολμούσαν να συνεχίσουν το ίδιο βιολί. Ομάδα που έχασε πεντακάθαρα στο γήπεδο με 30 πόντους ανατρέπει το σκορ, υπό την εντονότατη αμφισβήτηση των αντιπάλων και με την αποβολή του ευλόγως διαμαρτυρόμενου προπονητή;. Δεν το άντεχαν το σκάνδαλο ούτε οι διαιτητές ούτε η παγκόσμια ομοσπονδία (FIBA).

Μη σας ξενίζουν οι “περίεργες” αυτές μέθοδοι. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Ιωαννίδης ως προπονητής του Ολυμπιακού ήταν αντίπαλος του Παβλίσεβιτς, προπονητή του Παναθηναϊκού. Οι δυο τους, λες και ήταν συνεννοημένοι, φρόντιζαν να δεχτούν από μία τεχνική ποινή δι’ ασήμαντον αφορμήν στο πρώτο ημίχρονο για να νιώθουν οι διαιτητές ενοχές, οπότε να τους χρωστάνε τα αμφίβολα σφυρίγματα του κρίσιμου δευτέρου ημιχρόνου. Αυτά και βεβαίως πολλά περισσότερα ήταν γνωστά στη μπασκετική πιάτσα.

Επέλεξε να παραστήσει το καλό παιδί, που δεν ήταν. Κατέληξε να επιστρέψει στην Ελλάδα κατεξευτελισμένος και κυρίως στραπατσαρισμένος. Αν τον παίρναν μυρωδιά ότι αποκλείστηκε με δική του υπαιτιότητα πιθανότατα θα που παίρναν τον Άρη από τα χέρια.

Αλλά ήταν ο Ιωαννίδης. Όλα αυτά τα τούμπαρε.

Κατάλαβε πολύ καλά πως το βασικό εμπόδιο για την κορυφή δεν ήταν ούτε η Τρέισερ ούτε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, ούτε ο Μάκαντου ούτε όλο το ΝΒΑ. Το εμπόδιο ήταν το σέρβικο λόμπι που δρούσε υπό την προστασία του προέδρου της FIBA, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Τόσο απλά.

Ο παμπόνηρος Σαλονικιός που στην Ελλάδα δεν έχανε αφορμή για να τα βάλει με τους διαιτητές (θα δείτε στο επόμενο άρθρο γιατί και πώς) στο δρόμο για την κορυφή της Ευρώπης δούλεψε υπόγεια.

Έκανε τα πάντα ώστε να μετατρέψει τον προσωπικό του στόχο, την κατάκτηση της ευρωπαϊκής κορυφής, σε στόχο ολόκληρου του έθνους. Σκοπός του ήταν έχοντας στα χέρια του την ομόθυμη υποστήριξη όλων των ελλήνων να μην τολμούν να του κάνουν τέτοια χουνέρια. Αν προλάβω κάποια στιγμή θα σας διηγηθώ όλα τα απίστευτα που έκανε για να “κλέψει” τις καρδιές των ελλήνων.

Οι καρδιές των ελλήνων ήταν αυτές που έδωσαν την αναγκαία ψυχική ώθηση στους παίχτες μας το 1987 (https://www.sansimera.gr/articles/1250), η οποία ήταν απολύτως αναγκαία, καθώς υπήρχε τεράστια απόσταση που χρειαζόταν να καλύψουμε. Παίζαμε με δύο καλαθοσφαιριστές με κομμένο γόνατο (Γιαννάκης, Χριστοδούλου) κι έναν μπετατζή (Καμπούρης). Κάποιος που του βάζαν πέτρες στις τσέπες για να μην τον πάρει ο αέρας κλήθηκε να παλέψει με τον γίγαντα Τκατσένκο. Και αναπληρωματικούς ουσιαστικά δεν είχαμε. Όλες αυτές τις αδυναμίες τις κάλυψε η φλόγα της συλλογικής καρδιάς του ελληνικού έθνους.

Και βεβαίως έργο Ιωαννίδη ήταν και το σύστημα της εθνικής. Ακριβώς το ίδιο με τον Άρη του Ιωαννίδη.

Στον σαλονικιό λοιπόν δεν άρεσε το “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω. Αρνήθηκε να είναι παιδί του Μαλκότση. Και μεγαλούργησε κι αυτός κι ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ υπό τη φωτεινή ηγεσία του αυτοκράτορά του.

Διότι βεβαίως αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ δεν ήταν ο Άρης. Ήταν ο Ιωαννίδης.

Μάλιστα είναι ο μόνος που στέφθηκε αυτοκράτορας επειδή του έκλεψαν το στέμμα (η ζωή του Ιωαννίδη είναι γεμάτη παράδοξα).

Εξηγώ. Στο Μιλάνο του έκλεψαν το εφήμερο στέμμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ (αν ο Άρης προκρινόταν εις βάρος της Τρέισερ, πιθανότατα θα κατακτούσε το κύπελο πρωταθλητριών Ευρώπης) κι ακριβώς γι’ αυτό στέφθηκε παντοτινός αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ (αυτά θα αναλυθούν και στο επόμενο άρθρο).

Τέλος παρέκβασης. Επανερχόμαστε στον Κούση.

Εύλογο το ερώτημα. Και πιο κίνητρο είχαν οι γιουγκοσλάβοι να κατεξευτελιστούν ως παντελώς ανίκανοι για να ακυρώσουν το ρεκόρ του Κούση; Ακόμη κι αν πράγματι είχαν λαθέψει στην αρχική μέτρηση κι ακολούθως διαπίστωσαν το λάθος, το πιο λογικό δεν ήταν να κρύψουν το σφάλμα για να γλιτώσει και η χώρα τους τη ντροπή και οι υπεύθυνοι τις ανάλογες κυρώσεις; Ξέρετε κανέναν τόσο έντιμο που μόλις διαπιστώσει το σφάλμα του να βγαίνει οικειοθελώς στην πλατεία φωνάζοντας “μηνύστε με, μηνύστε με, σε δίκες ξεφτιλίστε με”;

Πλην όμως το ρεκόρ στο μαραθώνιο, ιδίως εκείνη την εποχή βελτιωνόταν με βραδείς ρυθμούς. Αν ίσχυε, το ρεκόρ του Κούση θα καταρριπτόταν το 1988 (https://www.runbeat.gr/el/article/i-proodos-tu-pagkosmiu-rekor-ston-marathwnio-twn-andrwn-apo-to-255-to-1908-sto-200-tu-2023-pic, https://x.com/stats_feed/status/1767954460439961721?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1767954460439961721%7Ctwgr%5E9780b36bb6b79c742c4dad0cd8e208566db2bd45%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.runbeat.gr%2Fadmin%2Funity%2Farticles).

Κι αυτό το είχαν υπόψη τους κι οι διοργανωτές. Για πολλά χρόνια σε όλο τον κόσμο θα ακουγόταν πως το παγκόσμιο ρεκόρ κατέχει ένα παιδί του Μαλκότση (https://aristatsis.wordpress.com/2024/06/06/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%83%ce%b7/).

Όλα αυτά όμως είναι ενδείξεις. Δεν είναι αποδείξεις.

Στο σημείο αυτό όμως έχουμε επιβεβαίωση των ενδείξεων από το νόμο του κάρμα (https://ti-einai.gr/karma/, https://konstantinosc.com/%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%B1/).

Οι μεσογειακοί αγώνες του 1979 διεξήχθησαν στο Σπλιτ της τότε Γιουγκοσλαβίας και μετέπειτα Κροατίας. Στο Ζάγκρεμπ επίσης της τότε Γιουγκοσλαβίας και μετέπειτα Κροατίας διεξήχθη στο ευρωμπάσκετ του 1989.

Στη διοργάνωση αυτή η Ελλάδα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με μια εντελώς ανεξήγητη φάση. Το νικητήριο καλάθι της ομάδας μας (τρίποντο του Φάνη Χριστοδούλου) ήταν εξόφθαλμα άκυρο, πέραν πάσης αμφιβολίας, καθώς η μπάλα δόθηκε στον Χριστοδούλου από τον Γκάλη ο οποίος είχε πατήσει ξεκάθαρα εκτός του αγωνιστικού χώρου (https://www.youtube.com/watch?v=tt_B_Mdb_o8, 1:05:50).

Ο ένας διαιτητής βρίσκεται δίπλα του στο ένα μέτρο. Μεσολαβούν όμως δύο σώματα σοβιετικών που του κρύβουν το οπτικό πεδίο. Ο άλλος διαιτητής βρίσκεται στο τρίποντο, δηλαδή στα 6 μέτρα, έχοντας απολύτως ελεύθερο οπτικό πεδίο. Τότε δεν υπήρχαν οι σημερινές πολυτέλειες των άπειρων επαναλήψεων των αμφισβητούμενων φάσεων

Η παράβαση είναι εξόφθαλμη.

Τι συνέβη; Μας ευνόησαν σκόπιμα;

Όχι βέβαια. Μέχρι εκείνο το σημείο του αγώνα η διαιτησία τους ήταν ακριβοδίκαιη.

Το βασικότερο όλων είναι πως ελεύθερο οπτικό πεδίο είχε όλος ο πάγκος των σοβιετικών, δηλαδή καμιά δεκαριά άνθρωποι. Όλοι αυτοί ήταν εκπαιδευμένοι στην παραμικρή υπόνοια ότι η ομάδα τους αδικήθηκε να πετάγονται πάνω σα να τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Ξέρουν πολύ καλά ότι είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν την απόφαση των διαιτητών. Παίζουν όμως με το μυαλό τους, προκαλούν ενοχές στους διαιτητές, επιδιώκοντας εύνοια ως αντιστάθμισμα σε επόμενη φάση. Όλες οι ομάδες το κάνουν. Όχι μόνο οι σοβιετικοί.

Και μόνο αν είχαν διαμαρτυρηθεί οι σοβιετικοί, πιθανότατα θα είχαν κερδίσει. Το νικητήριο καλάθι σημειώθηκε ένα λεπτό πριν τη λήξη του αγώνα. Για να διατηρήσουμε το προβάδισμα χρειάστηκαν δύο καθοριστικά σφυρίγματα των διαιτητών. Αρχικώς ο Γιαννάκης εκμαιεύει επιθετικό φάουλ από τον Χομίτσιους (https://www.youtube.com/watch?v=tt_B_Mdb_o8, 1:06:12). Ακολούθως Γιαννάκης και Χριστοδούλου παγιδεύουν τον Βέτρα, αναγκάζοντάς τον σε παράβαση βημάτων (https://www.youtube.com/watch?v=tt_B_Mdb_o8, 1:08:01). Ο Φ. Συρίγος, που περιγράφει τον αγώνα μπερδεύεται αναφέροντας πως οι διαιτητές έδωσαν επιθετικό φάουλ. Ο Βέτρα δεν είχε αγγίξει οποιονδήποτε από τους Γιαννάκη και Χριστοδούλου. Και κυρίως ο διαιτητής έδειξε με τα χέρια του ξεκάθαρα βήματα και όχι επιθετικό φάουλ (στο μπάσκετ οι διαιτητές εξηγούν κάθε απόφασή τους στη γραμματεία του αγώνα με τυποποιημένες κινήσιες της νοηματικής για να αντιλαμβάνονται και οι φίλαθλοι). Ο Συρίγος βεβαίως ήταν εμπειρότατος και ικανότατος.

Και οι δύο αυτές φάσεις είναι καθαρές, αλλά οριακές. Αν σύσσωμοι οι σοβιετικοί διαμαρτύρονταν για την παράβαση του Γκάλη, δεν υπήρχε η παραμικρή περίπτωση να μας δώσουν αυτά τα σφυρίγματα οι διαιτητές.

Καταλήγοντας λοιπόν, δε γεννήθηκε άνθρωπος που να μπορεί να προκαλέσει πρόσκαιρη απώλεια όρασης. “Τυφλώθηκαν” για κλάσματα δευτερολέπτου τουλάχιστον δέκα σοβιετικοί που βρίσκονταν στον πάγκο (δεν υπολογίζω τους αγωνιζόμενους, που ευλόγως κάτι θα μπορούσε να τους ξεφύγει) δύο διαιτητές και ο Συρίγος (αναφέρομαι μόνο στην παράβαση του Βέτρα, καθώς την παράβαση του Γκάλη, ακόμη κι αν την είχε δει, είχε κίνητρο να την αποσιωπήσει) κι αμέσως μετά ξαναβρήκαν το φως τους.

Το κάρμα όμως είναι τόσο ισχυρό που μπορούσε να τους να “σβήσει τα φώτα στιγμιαία” και να τους τα ξανανάψει. Μετά τον αγώνα και για την υπόλοιπη ζωή τους όλοι αυτοί είχαν κι έχουν κανονικότατη όραση.

Κι έτσι δόθηκε στην Ελλάδα αυτό που της εκλάπη 10 χρόνια νωρίτερα. Παγκόσμια αναγνώριση αθλητικής ικανότητας. Δυο χρόνια νωρίτερα είχαμε κατακτήσει πανευρωπαϊκή πρωτιά, αλλά στην Αθήνα. Οι κακεντρεχείς διέδιδαν ότι εκμεταλλευθήκαμε τη δύναμη της έδρας. Στο Ζάγκρεμπ ήρθε η καταξίωση.

Κι αφού γνωρίσαμε τον Κούση, ας επιστρέψουμε στον Τεντόγλου.

Γιατί είναι κι αυτός παιδί του Μαλκότση;

Το άλμα εις μήκος είναι πολύ δύσκολο άθλημα. Οι αθλητές πρέπει να τρέξουν “του σκοτωμού” για να πάρουν φόρα και να πηδήξουν πριν από μια καθορισμένη γραμμή, η οποία ονομάζεται βαλβίδα. Το άλμα τους μετριέται από τη βαλβίδα και μετά. Θα πρέπει δηλαδή ο αθλητής να έχει την τέλεια τεχνική χρησιμοποιώντας το μέγιστο της δύναμής του και της ταχύτητάς του. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Το άλμα εις μήκος ουσιαστικά έχει διατηρηθεί το ίδιο από την αρχαιότητα. Απλώς τότε έτρεχαν μικρότερη απόσταση για να πάρουν φόρα και κρατούσαν στα χέρια τους βαράκια (αλτήρες) για να ρυθμίζουν το κέντρο βάρους τους.

Πρόσφατα η παγκόσμια ομοσπονδία συζητά να τροποποιήσει τον κανονισμό του αθλήματος, καταργώντας τη βαλβίδα (https://www.iefimerida.gr/spor/tentogloy-perasei-ayti-i-allagi-tha-stamatiso). Το άλμα θα μετριέται από το ίχνος του ποδιού του αθλητή κατά την έναρξή του. Έτσι το άθλημα από συνδυαστικό (τεχνικό και δυναμικό) θα γίνει αποκλειστικά δυναμικό. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα αλλάξουν κι οι νικητές. Ο Τεντόγλου πιθανότατα δε θα συγκαταλέγεται καν στην πρώτη δεκάδα παγκοσμίως.

Οι έγχρωμοι αθλητές εκ γενετής έχουν μεγαλύτερη μυική μάζα από τους αντίστοιχους λευκούς, άρα και μεγαλύτερη δύναμη (https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/giati-i-mayri-fyli-einai-pio-dynati-ston-stibo/).

Μετά από αυτό όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι και ο Τεντόγλου είναι παιδί του Μαλκότση (https://aristatsis.wordpress.com/2024/06/06/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%ce%bb%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%83%ce%b7/) είναι απλά αφελής.

Ενώ λοιπόν τον Τεντόγλου τον κυνηγάνε κρυφά λυτοί και δεμένοι για να του βάλουν κρυφά εμπόδια, αντίθετα τον μασκαρά τον Αντετοκούνμπο άλλοι λυτοί και δεμένοι τον πάνε σπρωχτό όσο δεν παίρνει άλλο.

Ο Αντετοκούνμπο υπέγραψε συμβόλαιο με ομάδα του αμερικανικού επαγγελματικού πρωταθλήματος (ΝΒΑ) σε ηλικία 19 ετών και ενώ μέχρι τότε είχε αγωνιστεί μόνο στη δεύτερη τη τάξη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος (Α2) (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%BC%CF%80%CE%BF). Δηλαδή οι αθλητική του ικανότητα δεν είχε δοκιμαστεί απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους. Παρόλα αυτά η ομάδα Μιλγουόκι Μπακς τον επέλεξε.

Αυτή η επιλογή χωράει πολλή συζήτηση. Στο ΝΒΑ οι ομάδες έχουν από το νόμο ταβάνι στον προϋπολογισμό τους (salary cap). Αν τα έξοδά τους το ξεπεράσουν, πληρώνουν τσουχτερό πρόστιμο. Το 2013 το “ταβάνι” ήταν στα 59 εκατομμύρια δολάρια και σήμερα έχει φτάσει στα 140. Συνεπώς οι ομάδες του ΝΒΑ έχουν μπόλικα λεφτά στα χέρια τους, αλλά θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουν πιο έξυπνα από τους ανταγωνιστές τους.

Ως αντιστάθμισμα στο ταβάνι του σάλαρι καπ έχουν το θεσμό του ντραφτ. Με το ντραφτ οι ομάδες επιλέγουν φερέλπιδες νεαρούς παίχτες με μία προκαθορισμένη σειρά που βεβαίως αλλάζει κάθε χρονιά. Επειδή οι φερέλπιδες νεαροί υπογράφουν μακροχρόνια συμβόλαια με σχετικώς λίγα χρήματα, το ντραφτ πικ είναι για τις ομάδες του ΝΒΑ πολυτιμότερο από τα χρήματα. Αν οι επιλογές τους αποδειχθούν επιτυχημένες, μπορούν να πρωταγωνιστήσουν για πολλά χρόνια.

Αντίθετα οι ομάδες του ΝΒΑ δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα αν ξοδέψουν κάποια χρήματα για έτοιμους ευρωπαίους παίχτες, οι οποίοι τελικά δε θα στεριώσουν στο πρωτάθλημά τους (Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Κ. Παπανικολάου και αμέτρητοι άλλοι), καθώς το στυλ παιχνιδιού είναι πολύ διαφορετικό.

Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους οι ομάδες του ΝΒΑ στο ντραφτ προτιμούν παίχτες κυρίως από αμερικανικά κολέγια, επειδή τους έχουν δει να δείχνουν τις ικανότητές τους αγωνιζόμενοι με ικανούς αντιπάλους και στο ίδιο στυλ μπάσκετ, σπανίως από μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, όπου έχουν “κάνει παπάδες” και σπανιότατα 18ρηδες.

Ο Αντετοκούνμπο στον Φιλαθλητικό της ελληνικής Α2 είχε επιδείξει αξιόλογα σωματικά προσόντα, μέτρια αντίληψη του παιχνιδιού και μετριότατη στατιστική (9,5 πόντους, 5 ριμπάουντ και 1,4 ασίστ ανά αγώνα, https://www.proballers.com/basketball/team/2929/filathlitikos-ao/2012). Στα 18 του υπέγραψε 4ετές συμβόλαιο με την ισπανική Σαραγόσα για 250.000 το χρόνο. Οι ισπανοί τον άφησαν στον Φιλαθλητικό. Αν εξελισσόταν, οπότε τον ζητούσε μεγαλύτερη ομάδα με περισσότερα χρήματα, θα έβγαζαν κι αυτοί το κατιτίς τους. Αλλά για το ισπανικό πρωτάθλημα ήταν παντελώς ανέτοιμος. Δεν το σκέφτηκαν καν να τον δοκιμάσουν.

Αλλά στο Μιλγουόκι ήταν πολύ σίγουροι για τις ικανότητές του οπότε τον επέλεξαν στο νούμερο 15 του ντραφτ.

Αφού μετέβη στην Αμερική για 7-8 χρόνια μας ζάλιζαν τα αφτιά ότι δήθεν είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του κόσμου, ενώ δεν είχαν βρει ακόμη σε ποια θέση ταιριάζει να παίζει (https://www.eurohoops.net/el/nba-news-el/216418/kint-o-giannis-tha-ine-o-plei-meiker-mas/). Είναι σα να λες ότι το αυτοκίνητό σου είναι το πιο γρήγορο του κόσμου και κρατάει και στις στροφές πριν καν το οδηγήσεις. Θα το είχαν δει στον καφέ.

Οι επιδόσεις του με την ελληνική εθνική ομάδα ουδέποτε δικαιολόγησαν το τεράστιο σούσουρο (καλύτερος στον κόσμο ή μέσα στους τρεις καλύτερους στον κόσμο). Το μέτρο σύγκρισης το έδωσε ο γερμανός με πολωνικές ρίζες Ντιρκ Νοβίτσκι. Κουβάλησε μπόλικες φορές στις πλάτες του την εθνική Γερμανίας με συμπαίχτες κάποιους μέτριους που δεν τους “ήξερε ούτε η μάνα τους” (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%BA_%CE%9D%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BA%CE%B9). Κανείς, ούτε γερμανός ούτε άλλος τόλμησε ποτέ να ισχυριστεί ότι ο Νοβίτσκι ήταν ο καλύτερος ή ένας από τους τρεις καλύτερους μπασκετμπολίστες του κόσμου. Δε θα έμενε άντερο από το γέλιο σε όλη τη Γερμανία.

Κατ’ αντιδιαστολή ο Αντετοκούνμπο, παρότι έχει αξιολογότατους συμπαίκτες απο τους καλύτερους της Ευρώπης και παρότι οι προπονητές “χτίζουν” την ομάδα πάνω του, δεν πέτυχε καμία διάκριση με την εθνική ομάδα.

Ο λόγος βεβαίως είναι απλούστατος. Ο Νοβίτσκι είχε μάθει να εντάσσει τον εαυτό του σε μια συλλογική προσπάθεια για το κοινό καλό, ενώ ο Αντετοκούνμπο έχει συνηθίσει να παίζουν οι συμπαίχτες του για να εντυπωσιάζει αυτός το κοινό.

Απλούστατο παράδειγμα. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης η εθνική Ελλάδος έχει αμυντικό DNA. Για τον Αντετοκούνμπο “μας έφαγαν τα αφτιά” ότι είναι ο καλύτερος αμυντικός στον κόσμο. Ε, με τον Αντετοκούνμπο η ομάδα είναι “μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώστε” και χωρίς αυτόν “πιάνει τον αντίπαλο απ’ το λαιμό”.

Ακούστε και τον θρύλο του μπάσκετ Ντομινίκ Γουίλκινς (https://www.youtube.com/watch?v=q95j8gkTedc). “Είναι πάρα πολύ καλός και τρομερά αθλητικός, μου αρέσει να τον παρακολουθώ”. Δηλαδή τον χαρακτήρισε πολύ καλό παίχτη. Ούτε που διανοήθηκε να τον χαρακτηρίσει καλύτερο στον κόσμο ή έναν από τους τρεις καλύτερους.

Αλλά το τι συμβαίνει πραγματικά κι επί της ουσίας μας το έχει πει ο ίδιος ο Αντετοκούνμπο.

Στο άρθρο μου “νόμος 4000” (https://aristatsis.wordpress.com/2024/07/08/%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82-4000/) έγραφα:

Με λυγμούς και αναφιλητά έκλαψε ο καλαθοσφαιριστής Γιάννης Αντετοκούνμπο (“Γιάννης Αντετοκούνμπο: Τα δάκρυα συγκίνησης και λύτρωσης του Έλληνα σούπερ σταρ μετά από την ιστορική πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες”, https://www.sport24.gr/basket/giannis-antetokoynmpo-ta-dakrya-sygkinisis-kai-lytrosis-toy-ellina-soyper-star-meta-apo-tin-istoriki-prokrisi-stoys-olympiakoys-agones.10346933.html, “Γιάννης Αντετοκούνμπο: Έβαλε τα κλάματα και έστειλε την εθνική μπάσκετ στους Ολυμπιακούς στο Παρίσι”, https://www.hello.gr/celebrity-news/giannis-antetokounbo-evale-ta-klamata-kai-esteile-tin-ethniki-basket-stous-olybiakous-sto-parisi/) μετά τη χθεσινή νίκη επί της Κροατίας.

Ο ηθοποιός της συμφοράς δεν τα κατάφερε στη θεατρική του παράσταση, οπότε από δράμα είχαμε φαρσοκωμωδία. Βλέπετε, είναι χαζούλης κι είχε ξεχάσει ότι υπάρχει ίντερνετ, οπότε μπορούμε κι εμείς να βλέπουμε αυτά που ανεβάζει στο youtube:

Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά νιώθω νιγηριανός, νιώθω αφρικανός” (https://www.youtube.com/watch?v=3C6n4M5mP-s, https://www.youtube.com/watch?v=5awFHr_AlMQ). Τόσο μίσος κατά της Ελλάδας και βεβαίως και τόσο απύθμενη εκ γενετής βλακεία, ώστε έκανε και τεστ DNA για να έχει να δείχνει το αποτέλεσμα ότι είναι 99,9% νιγηριανός.

Γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά δεν γνωρίζει ούτε στοιχειωδώς ελληνική γραφή (https://www.youtube.com/watch?v=GnRJvC3WO4w). Κι αυτό βεβαίως είναι δείγμα τεράστιου μίσους εναντίον μας. Και του ‘μεινε, λέει, σαράκι και καημός που του αλλάξαμε το όνομα με το στανιό. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης αναφέρω ότι οποιοσδήποτε, έστω και μέτριας αντιληπτικότητας, αν βρεθεί σε ξένη χώρα μέσα σε έξι μήνες μαθαίνει άπταιστα την ξένη γλώσσα, ακόμη και χωρίς το παραμικρό μάθημα, αρκεί βεβαίως να αναγκάζεται να τη χρησιμοποιεί. Το γνωρίζω προσωπικά. Από πάντα δυσκολευόμουν με το κυριλλικό αλφάβητο (ρωσικά, σερβικά, βουλγαρικά κλπ, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%B1%CE%BB%CF%86%CE%AC%CE%B2%CE%B7%CF%84%CE%BF). Τις ελάχιστες ώρες που παρέμεινα στη Σερβία (https://aristatsis.wordpress.com/2024/01/09/%cf%83%ce%bb%ce%b1%ce%b2%ce%b1-%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%8a%ce%bd%ce%b9/) άρχισα να αντιλαμβάνομαι την κυριλλική γραφή, χωρίς να μου πει κανείς το παραμικρό. Και μη φανταστεί κανείς σας ότι ξέχασα έστω και για μια στιγμή πως ο σκοπός της εκδρομής ήταν η αναψυχή. Δεν πήγα ούτε για να μάθω ξένες γλώσσες ούτε από περιέργεια για να δω τι γράφουν οι πινακίδες. Και μόνο αυτό δείχνει τη μαυρίλα που κρύβει στην ψυχή του εναντίον μας.

Έχω τις αξίες και τις αρχές της Νιγηρίας. Στο τέλος της ημέρας όλοι γνωρίζουν ότι είμαι νιγηριανός. Αυτή την κουλτούρα έχω. Έχω παίξει με την Ελλάδα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι είμαι νιγηριανός” (https://www.youtube.com/watch?v=5awFHr_AlMQ)”.

Γιατί λοιπόν στην Ελλάδα είναι ελληνάρας και στο εξωτερικό φανατικός νιγηριανός, τόσο που να κάνει και τεστ DNA για να αποδείξει ότι δεν έχει ούτε σταγόνα ελληνικό αίμα μέσα του;

Είναι απλούστατο. Κάθε πάμφτωχος νεαρός αφγανός, πακιστανός, μπαγκλαντεσιανός κλπ που σκέφτεται να μας κάνει την υψίστη τιμή να μας επιβάλει με το στανιό την παρουσία του για να τον πληρώνουμε με επιδόματα, δωρεάν στέγαση και περίθαλψη έχει και την κατ’ αυτόν θεμιτότατη φιλοδοξία να πετάξει στα σκουπίδια το κατ’ αυτόν βλακώδες Σύνταγμά μας και να επιβάλει τον πολιτισμό του. Τόσο απλά.

Αν λοιπόν ο Αντετοκούνμπο δήλωνε ότι νιώθει έλληνας, ότι δηλαδή μετέχει της ελληνικής παιδείας, δε θα δούλευε η διαφήμιση. Τόσο απλά.

Έτσι όμως γράφτηκε η καλύτερη κωμωδία παγκοσμίως.

Ξέρω αρκετούς που τους κερατώνει η γυναίκα τους. Ξέρω περισσότερους που ίσως τους κερατώνει η γυναίκα τους. Δεν ξέρω κανέναν που να καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι επειδή έχει την πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο όταν αυτή βγαίνει στα κανάλια και λέει: “ο Μήτσος, μμμ, τι να μας πει ο μαμούχαλος, εγώ είμαι ερωτευμένη με τον Μάκη μου τον άντρακλα που με βάζει κάτω και μου δίνει και καταλαβαίνω”.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο βλακώδης ήταν η δήλωση του νυν προπονητή της εθνικής ομάδας, Βασίλη Σπανούλη που δήλωσε περήφανος ως έλληνας μετά την πρόσφατη πρόκριση στους ολυμπιακούς αγώνες (https://www.metrosport.gr/spanoylis-perifanos-gia-tin-patrida-moy-ithela-na-chtiso-mia-omada-me-paron-kai-mellon-1001672#goog_rewarded).

Φαντάζεστε τον Νοβίτσκι να δηλώνει “είμαι πολωνός, νιώθω πολωνός κι έτσι παίζω καμιά φορά με τους γερμανούς για να περνάει η ώρα”; Θα τον χωρούσε η Γερμανία;

Κι αφού εξήγησα την έκφραση “τον πάνε σπρωχτό λυτοί και δεμένοι”, μας μένει το μασκαράς.

Φοράει μάσκα. Όπως παλιά στο θέατρο (https://www.mytheatro.gr/i-chrisi-tis-maskas-sto-theatro/). Τόσο απλά. Μόνο που είναι κακός ηθοποιός και τον παίρνουμε χαμπάρι.

Μην κρίνετε μόνο από τα εθνικά (ελληνάρας – νιγηριανός). Προσέξτε πώς μιλάει για τους προπονητές του. Το 2022, σε συνέντευξη τύπου, χωρίς να ερωτηθεί, αποθέωσε τον προπονητή της εθνικής, Δημήτρη Ιτούδη (“Είναι από τις χρονιές που νιώθω τόσο καλά που είμαι με την Εθνική ομάδα. Δεν ξέρω αν είναι που έχω να παίξω τρία χρόνια ή ο τρόπος που με κινητοποιεί ο κόουτς Ιτούδης, αλλά σίγουρα το απολαμβάνω με τους συμπαίκτες μου”, https://www.naftemporiki.gr/sports/1368656/oi-diloseis-antetokounbo-kai-itoudi-gia-ton-agona-me-tin-oukrania/). Δηλαδή ισχυριζόταν ότι έπαιζε καλά επειδή τον ενέπνεε ο Ιτούδης. Επαναλαμβάνω, χωρίς να ερωτηθεί.

Το 2024 αναθεώρησε: “Όλοι οι προηγούμενοι προπονητές της Εθνικής ήταν πολύ καλοί και τους σέβομαι, αλλά πραγματικά πιστεύω πως ο κόουτς Σπανούλης έχει μυαλό νικητή. Δε μπορούμε να το αρνηθούμε αυτό. Ή είσαι νικητής ή δεν είσαι” (https://www.sportal.gr/podosfairo/article/adetokoynmpo-oi-diloseis-toy-meta-tin-prokrisi-stoys-olympiakoys-agones-2024070721030735264). Αναφέρεται στους Φ. Κατσικάρη και Δ. Ιτούδη. Κι επειδή η εθνική υπό την καθοδήγηση των Κατσικάρη και Ιτούδη απέτυχε να πραγματοποιήσει τους στόχους της, σε πιο απλά ελληνικά ο Αντετοκούνμπο μας λέει ότι αυτοί είναι ηττοπαθείς (loosers).

Μας έδειξε δηλαδή ότι είναι:

1. Διπρόσωπος και γι’ αυτό ΜΑΣΚΑΡΑΣ.

2. Πανίβλακας. Για τον Ιτούδη ως άνθρωπο ή ως προπονητή μπορεί κανείς να έχει όποια άποψη θέλει. Δεν αμφισβητούνται όμως τα επιτεύγματά του, οι νίκες και οι τίτλοι του (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%99%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B7%CF%82).

3. Μαυρόψυχος και μπαμπέσης. Αφορμή ψάχνει για να χύσει τη χολή που κρύβει στην ψυχή του. Την ώρα που πανηγύριζε για την αθλητική επιτυχία του θυμήθηκε “στο ξεκάρφωτο” να μαχαιρώσει πισώπλατα τον Ιτούδη.

Και κυρίως μισεί καθετί ελληνικό. Εύλογο είναι. Για δύο λόγους.

Πρώτον η οικογένεια Αντετοκούνμπο πείνασε. Ο μικρός Γιάννης λοιπόν έβλεπε τα άλλα, λευκά, παιδάκια που μιλούσαν την ξένη σε αυτόν γλώσσα να έχουν τα πάντα και κάπου τα μπέρδεψε στο μυαλό του. Ξέχασε ότι αν έμενε στη χώρα του, πιθανότατα θα είχε μια τύχη ανάλογη μ’ αυτή των παιδιών της σοκολάτας (https://www.mixanitouxronou.gr/otan-o-kosmos-troi-sokolata-troi-ti-sarka-mou-i-martiria-enos-pediou-sklavou-stis-fities-pou-promithevoun-kakao-tis-viomichanies-tis-disis-osa-pedia-epichirisan-na-apodrasoun-ke/). Νόμισε ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν σε μια χώρα που (τότε) είχε να φάει, ακριβώς επειδή κάποιοι πρόγονοί τους δούλεψαν σκληρά γι’ αυτό, είχαν την υποχρέωση να ταΐζουν κι αυτόν που μας επέβαλε την παρουσία του επικαλούμενος ψευδώς την προσφυγιά. Οι πρόσφυγες θεωρούνται τέτοιοι μόνο στην πρώτη ασφαλή χώρα που φτάνουν. Από τη Νιγηρία μέχρι την Ελλάδα η οικογένειά του πέρασε από πάμπολλες ασφαλείς χώρες, δηλαδή επέλεξε να έρθει σε εμάς για να μας επιβάλει την παρουσία της. Συνεπώς η ζήλια που του μαύρισε αρχικώς την ψυχή δε δικαιολογείται. Εδράζεται σε ένα υπόβαθρο βλακείας, κουτοπονηριάς, και αγραμματωσιάς. Τον ναρκισσισμό τον “κόλλησε” αργότερα.

Δεύτερον αν ήσασταν σε ένα γάμο ή μια σχέση από συμφέρον κι όχι από έρωτα με τον καιρό δε θα μαζεύατε μέσα σας τεράστιο μίσος γι’ αυτόν/ήν που μοιράζεστε αναγκαστικά το κρεβάτι ενώ δε θέλετε να τον/την βλέπετε ούτε ζωγραφιστό/ή;

Μιας και δεν του κρατάω κακία, καλά θα κάνει να αρχίσει να αρχίσει να “ξεπλένει” το κάρμα του όσο προλαβαίνει. Δεν τον ωφελεί να παριστάνει τον φιλεύσπλαχνο με τα λεφτά μας (εννοώ ότι τα χρήματα τα λαμβάνει για να παριστάνει τον έλληνα). Ευτυχώς που για μια φορά ακόμα έδειξε πόσο βλάκας είναι. Μοιράζει δελτία τύπου για το μυστικό κοινωνικό του έργο (https://www.missbloom.gr/celebrities/to-mystiko-koinoniko-ergo-tou-gianni-antetokounmpo-moirase-trofima-sta-sepolia-makria-apo-kameres/). Ευτυχώς όμως οι μυστικοί ντετέκτιβς της Ακαδημίας Αθηνών το ανακάλυψαν (που τ’ ανακάλυψες, που έλεγε και το τραγούδι https://www.youtube.com/watch?v=vimAxG2N9HA, https://www.greeklyrics.gr/stixoi/de-se-goustarw/) και τον παρασημοφόρησαν (https://www.naftemporiki.gr/sports/1420454/i-akadimia-athinon-vraveyse-ton-gianni-antetokoynmpo/).

Μπορεί όμως να βοηθήσει τα παιδιά της σοκολάτας (https://www.mixanitouxronou.gr/otan-o-kosmos-troi-sokolata-troi-ti-sarka-mou-i-martiria-enos-pediou-sklavou-stis-fities-pou-promithevoun-kakao-tis-viomichanies-tis-disis-osa-pedia-epichirisan-na-apodrasoun-ke/). Υποφέρουν. Δε νομίζω ότι διαθέτει το ψυχικό σθένος να χρησιμοποιήσει τη δημοσιότητα που απολαμβάνει για να πολεμήσει το καρτέλ του κακάο λόγω της βάναυσης παιδικής εργασίας. Για να τα κάνεις αυτά χρειάζεται να είσαι λιόντας. Πολύ θα χαρώ όμως αν με διαψεύσει.

Έχει όμως μπόλικα λεφτά. Μπορεί να δώσει ένα μέρος τους για να γλιτώσει κάποια από αυτά τα παιδιά από τα μαρτύρια που τραβάνε. Αλλά να δώσει πραγματικά λεφτά. Να εξαγοράσει την ελευθερία τους. Όχι να μοιράσει σαντουϊτσάκια για να τον χειροκροτήσουν μυστικά μπροστά στις κάμερες.

Το άρθρο μεγάλωσε αρκετά. Αναγκαστικά θα υπάρξει συνέχεια με επόμενο.

Θα πρέπει να σας γράψω για τις μαύρες προοπτικές του ελληνικού μπάσκετ και κατ’ επέκταση του ελληνικού αθλητισμού, αφού οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, άλλοι εν γνώσει τους κι άλλοι απλώς κοιμώμενοι όρθιοι, αφήνουν να εξελίσσεται το σήριαλ Αντετοκούνμπο.

Προς το παρόν κρατήστε ότι ο νόμος του κάρμα δε λαθεύει και δεν ξεχνάει.

Στο ευρωμπάσκετ του 1989 η ελληνική ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον Ντέιβιντ Νέλσον. Οι περισσότεροι τον ξέρουμε ως Στεργάκο. Ο άνθρωπος βεβαίως ήταν αμερικανός, χωρίς την παραμικρή σχέση με τη χώρα μας (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%AD%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84_%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82, http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/141214/skandalo-nelson-stergakoy-ston-mpasketiko-pao-1978, https://www.iapopsi.gr/me-sfragida-vasilakopoyloy-i-apoktisi-stergakoy/).

Νόμιμο ήταν. Οι εθνικές ομάδες δικαιούνται να χρησιμοποιούν έναν “νατουραλιζέ”, που δεν είναι η ώρα να αναλύσουμε τι ακριβώς σημαίνει ο όρος. Κάτι σαν “πολιτογραφημένος”.

Πλην όμως θέλησε να χρησιμοποιήσει και τον ελληνοαμερικανό Τζον Κόρφα, που μέχρι τότε συμμετείχε στους αγώνες του ΠΑΟΚ ως πιο έλληνας απ’ τους έλληνες. Η Γαλλία υπέβαλε ένσταση, οπότε απαγορεύτηκε η συμμετοχή του Κόρφα. Οι λεπτομέρειες υπάρχουν στο δημοσίευμα (https://www.bnsports.gr/buzzer-beater/articles/621225/i-apovoli-korfa-kai-loumpinas-to-skandalo-lorenzo-braoun-kai-oi-170-natouralize-stis-evropaikes-ethnikes-omades).

Η ουσία είναι πως λειτούργησε ο νόμος του κάρμα. Θέλαμε να “κλέψουμε” με τον αμερικανό Νέλσον, στερηθήκαμε τον έλληνα Κόρφα. Κι έπαιζε καταπληκτικά εκείνη η ομάδα με Γκάλη, Γιαννάκη, Κόρφα στην ίδια πεντάδα.

Αλλά είπαμε, για το κάρμα θα τα πούμε στο επόμενο άρθρο.

Μέχρι τότε κρατήστε ότι οι γιουγκοσλάβοι και βέβαια πλήγωσαν τον λιόντα Κούση, αλλά εμάς μας ευεργέτησαν.

Ένα παγκόσμιο ρεκόρ θα μας έδινε δόξα και περηφάνια. Το μάθημα που πήραμε είναι ανεκτίμητο. Μην ξεχάσετε λοιπόν να στείλετε τις ευχαριστίες σας στον σύντροφο Τίτο.

ΥΓ 1. Η διοίκηση του Βαγγέλη Λιόλιου στην Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης είναι δοτή. Προήλθε από στημένες εκλογές. Δεν άρεσε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κι ο μόνος τρόπος για να τον εκπαραθυρώσει ήταν να του απαγορεύσει τη συμμετοχή στις εκλογές με φωτογραφική διάταξη νόμου περί ορίου ηλικίας. Στις εκλογές ο Βασιλακόπουλος στήριξε στον Α. Παπανικολάου. Οι άλλοι δύο υποψήφιοι, Λιόλιος και Π. Φασούλας ήταν υπαλληλάκια του Μητσοτάκη. Εξελέγη ο Λιόλιος (https://www.sport-fm.gr/article/basket/greece/ekloges-eok-neos-proedros-o-liolios-deuteros-o-fasoulas/4201716#goog_rewarded)

Ο Λιόλιος είναι παιδίατρος, μεγαλομέτοχος της αλυσίδας καφεκοπτείων και καφετεριών coffee island και ιδιοκτήτης της ομάδας μπάσκετ Προμηθέας Πατρών (https://www.eurohoops.net/el/ellada/1245879/vangelis-liolios-to-who-is-who-tou-neou-ischirou-andra-tis-eok/, https://www.sport24.gr/basket/vaggelis-liolios-o-giatros-poy-egine-o-vasilias-toy-kafe.9353660.html, https://www.fosonline.gr/basket/ellada/article/155221/liolios-o-giatros-poy-ftiaxnei-kafedes-akoma-kai-stin-elvetia-kai-thelei-na-ftiaxei-to-mpasket). Βλέπεις το βιογραφικό του και σκέφτεσαι τι άξιος άνθρωπος είναι αυτός.

Το κουμπί βρίσκεται σε αυτό το δημοσίευμα από το 2018 (https://www.protothema.gr/city-stories/article/772747/o-paidiatros-tou-kafe-kai-tou-tripodou/), πριν δηλαδή αναλάβει και τη διοίκηση της ΕΟΚ. Στο ιδιαιτέρως φιλικό γι’ αυτόν Πρώτο Θέμα ο Λιόλιος εξομολογείται ότι παρέχει υπηρεσίες παιδιάτρου παράλληλα με τις άλλες επιχειρηματικές του δραστηριότητες.

Αμ δε γίνεται.

Να διοικείς δέκα πολυεθνικές ταυτόχρονα υπό όρους και προϋποθέσεις γίνεται. Να παρέχεις όμως τέτοιου είδους υπηρεσίες και να διοικείς ταυτόχρονα μεγάλη επιχείρηση δε γίνεται.

Τι κάνει δηλαδή; Στο ένα αφτί βάζει το στηθοσκόπιο και στο άλλο το τηλέφωνο και διατάζει “αγόρασε – πούλα”;

Απλούστατα επιχειρηματικά είναι αχυράνθρωπος άλλου, ο οποίος δεν έχει εμφανιστεί ακόμα. Κι εκ τούτου ο Λιόλιος είναι ένας διπρόσωπος λαμογίσκος.

Τώρα που βγήκε από τη μέση ο ενοχλητικός Βασιλακόπουλος η ίδια κυβέρνηση Μητσοτάκη τροποποιεί το δικό της νόμο (https://www.sdna.gr/genikes-eidiseis/1215395_episimo-o-broytsis-teleionei-nomo-ektroma-aygenaki-gia-ta-oria-ilikias) προφανώς για να να ελέγξει τις εκλογές σε άλλες αθλητικές ομοσπονδίες.

Όμορφος κόσμος, ηθικός, δημοκρατικά πλασμένος (https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=10&text_id=3477. Ειρήσθω εν παρόδω ότι για να γράφει τέτοια ο εθνικός μας ποιητής σε ερωτικό ποίημα μάλλον δεν πολυήξερε από γυναίκες)…

ΥΓ 2. Ο Νίκος Γκάλης συμμετείχε σε φιλανθρωπικό γκαλά στο πριγκιπάτο του Μονακό (https://www.newsbreak.gr/athlitika/636465/o-nikos-gkalis-karfose-kai-apotheothike-sto-prigkipato/, https://www.ot.gr/2024/07/01/epixeiriseis/the-hellenic-initiative-filanthropiko-gkala-gia-tin-ypostiriksi-tis-kalokairinis-akadimias-mpasket-tou-organismou/). Ανέφερε μεταξύ άλλων:

Πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε τις ηθικές μας αξίες στη νέα γενιά. Πρέπει να τους μάθουμε τον τρόπο να μην προβαίνουν σε διακρίσεις, να μην επηρεάζονται από τα κοινωνικά και πολιτισμικά εμπόδια που εμφανίζονται στο δρόμο τους και να συνεχίσουν να πιστεύουν πως ο αθλητισμός είναι η μόνη διέξοδος…”.

Πιο απλά ο Γκάλης μας συνέστησε να μην προβαίνουμε σε διακρίσεις εις βάρος των “κατατρεγμένων ψυχών” που με τόσο κόπο και τόσα βάσανα πήραν το πανάκριβο κινητό τους τηλέφωνο που δε μπορούσαν να αγοράσουν με τους μισθούς πείνας της χώρας τους, έδωσαν πεντοχίλιαρα και δεκαχίλιαρα στους διεκπεραιωτές, χωρίς να μας πούνε που τα βρήκαν, πέρασαν μπόλικες ασφαλείς χώρες, όπως η Τουρκία, αλλά μας προτίμησαν γιατί θέλουν να μας μπολιάσουν με τον πολιτισμό τους, και με το ζόρι μόλις αποκτήσουν πλειοψηφία, όπως μας αποκαλύπτουν ήδη και τρώνε από τις σάρκες της πεινασμένης χώρας μας, ως αντιστάθμισμα στην κύρια συνεισφορά τους, την τεράστια αύξηση της εγκληματικότητας.

Είναι βεβαίως χαμερπής υποκριτής.

Ο Γκάλης είναι πλούσιος. Από τη στιγμή που σταμάτησε το μπάσκετ δε χρειάστηκε να εργαστεί ούτε μια στιγμή.

Η πατρίς ευγνωμονούσα για την αθλητική προσφορά του παρέκαμψε κάθε νόμο και κάθε έννοια δικαίου, ώστε εντελώς χαριστικά να εισέλθει στο χρηματιστήριο αξιών Αθηνών η κατασκήνωσή του στη Χαλκιδική (https://www.tanea.gr/1997/10/17/economy/skorarei-stis-mpiznes-o-gkalis/). Εισήχθη στο χρηματιστήριο το 1997, την περίοδο του λιμιντάπ (με αυτή τη γραμματική). Αφού τέλειωσε το πάρτι στο χρηματιστήριο, το 2006 ο Γκάλης πούλησε την εταιρία του (https://www.kathimerini.gr/economy/business/250435/o-n-gkalis-metavivase-to-36-84-tis-eisigmenis-stin-etaireia-saos/). Την αγόρασε ένας εφοπλιστής. Όχι όμως ως κατασκήνωση, αλλά ως εταιρία κέλυφος για να εισάγει στο χρηματιστήριο τη δική του εταιρία (“Η εταιρία του Νίκου Γκάλη είχε χρησιμοποιηθεί ως κέλυφος από τον επιχειρηματία Φώτη Μανούση για την είσοδο της ακτοπλοϊκής εταιρίας «ΣΑΟΣ Ανώνυμη εταιρία Σαμοθράκης”, https://www.businessnews.gr/oikonomia/item/56782-ektos-xrimatistiriou-to-galis-camp). Δηλαδή ο Γκάλης πούλησε ως αέρα κοπανιστό την ευγνωμοσύνη της χώρας του αντί του ποσού του 1,9 εκατομμυρίου ευρώ. Thanks, Nick. Ακριβώς γι’ αυτό ο εφοπλιστής άφησε την κατασκήνωση να γίνει ρημαδιό (https://www.facebook.com/groups/saveyourhood/posts/%CF%80%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B9-%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%AE%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B7-60-%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B9-2-%CF%8E%CF%81%CE%B5%CF%82-12/1664923380357734/).

Οπότε τα πράγματα είναι απλούστατα. Αν θέλει ο Γκάλης να μας πείσει ότι είναι ειλικρινής αγαπολόγος, καλά θα κάνει να νοικιάσει την κατασκήνωση στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής και να εγκαταστήσει εκεί όσους λαθρομετανάστες χωράει και βεβαίως να αναλάβει όλα τα έξοδά τους. Άμα θέλει ας τους μάθει και μπάσκετ. Να προσέχει όμως γιατί σέρνονται κι αρρώστιες (παρακάτω ΥΓ 11).

Έχει και μια κόρη ο Γκάλης. Τη Στέλλα (https://www.queen.gr/juicy/juicy-news/story/268947/stella-gali-i-17xroni-kori-tou-nikou-gali-einai-cheerleader-kai-i-mvp-tis-oikogeneias). Της έδωσε το όνομα της μάνας του και την υπεραγαπάει και βεβαίως ως πατέρας πολύ καλά κάνει. Να πάρουν κι άνθρωποι τα μέτρα τους.

Η Στέλλα Γκάλη ως μήλο έπεσε κάτω απ’ τη μηλιά, οπότε επέλεξε να κάνει καριέρα ως τσιρλίντερ στα γήπεδα του μπάσκετ. Μάλιστα είναι πολύ καλή και λαμβάνει αντίστοιχες διακρίσεις (https://www.fosonline.gr/sports/article/243772/pagkosmia-diakrisi-gia-tin-cheerleader-kori-toy-nikoy-gkali-vid, https://www.protothema.gr/sports/article/1448667/nikos-galis-i-spania-dimosia-emfanisi-me-ti-suzugo-kai-tin-kori-tou-deite-fotografia/). Ευλόγως ο πατέρας της είναι ιδιαιτέρως περήφανος.

Καλά θα κάνει λοιπόν ο Γκάλης να πάρει μια δωδεκάδα “φουσκωτούς”, πολύ φουσκωτούς, και να πάει να δείξει περήφανα τις φωτογραφίες της κόρης του σε αφγανούς, πακιστανούς, μπαγκλαντεσιανούς και σομαλούς. Πριν πάει βέβαια, ως καλός εργοδότης θα πρέπει να έχει ενημερώσει τους φουσκωτούς τι σκοπεύει να κάνει.

Αφού εισπράξει τα συγχαρητήρια πακιστανών και λοιπών, ας διώξει τους φουσκωτούς για να μην ξοδεύεται, κι ας περιδιαβεί πόλεις και συνοικίες που κατακλύζονται από λαθρομετανάστες και να τους παρατηρήσει πώς ζουν και πώς συμπεριφέρονται. Μόλις ολοκληρώσει την παρατήρηση, ας τους ρωτήσει τι είναι η Σαρία και πώς σκοπεύουν να την ενσωματώσουν στο νομικό μας σύστημα. Όταν θα ακούει τις απαντήσεις, καλά θα κάνει να έχει το στόμα του ραμμένο με σακοράφα. Ας εκφραστεί όπως θέλει αυτός, όταν όμως θα είναι ασφαλής.

Αν μετά από όλα αυτά δεν εμφανιστεί γονυπετής μπροστά στον ελληνικό λαό ζητώντας συγνώμη για όσα είπε στο γκαλά, ας στείλει την κόρη του ένα μήνα διακοπές στο Αφγανιστάν ή το Πακιστάν. Θα κάνουμε έρανο και θα τα μαζέψουμε τα λεφτά.

ΥΓ 3. Κάποιοι από εσάς έχετε αγωνία για τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ. Κακώς.

Ο Μανώλης Κοττάκης (https://www.newsbreak.gr/apopseis/644617/poioi-theloyn-sto-pasok-archigo-fototypia-tis-n-d/) λέει ότι:

1. Στις εκλογές της ΝΔ το 2016, ξέρετε αυτές που χάλασε το κομπιούτερ (https://tvxs.gr/news/ellada/n-karaxalios-i-nothomethodeysi-tis-diaplokis-gia-tin-eklogi-mitsotaki-stin-proedria-tis/), ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας “έστειλε στην κάλπη υπέρ του Κυριάκου τούς οπαδούς δύο διάσημων ποδοσφαιρικών ομάδων της χώρας, με τους ιδιοκτήτες των οποίων είχε τότε άριστη σχέση”.

2. Στις ίδιες εκλογές για πρόεδρο της ΝΔ ψήφισαν 50.000 πασοκτζήδες.

3. Στις εκλογές του 2021 για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ο Κυριάκος Μητσοτάκης “πόνταρε μαζί με άλλους στην εκλογή του Ανδρέα Λοβέρδουτο 2021, ενέγραψε χιλιάδες νεοδημοκράτες στα μητρώα του ΠΑΣΟΚ, αλλά η επένδυση απέτυχε και ο Ανδρέας έμεινε εκτός δεύτερου γύρου – στον οποίο ο κύριος Μητσοτάκης στήριξε με διακριτικότητα την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη”.

Ακούσατε καμιά διάψευση;

Βεβαίως διαφωνούμε με τον Κοττάκη για τα κίνητρα του Τσίπρα. Ο Κοττάκης νομίζει ότι ο Τσίπρας λάθεψε. Εγώ πιστεύω ότι ο Τσίπρας είναι υπαλληλάκι του Μητσοτάκη. Διαλέγετε και παίρνετε. Το βέβαιον είναι ότι η δική μου άποψη εξηγεί και τη συμπεριφορά των Τσίπρα, Κατρούγκαλου, Φωτίου και δε συμμαζεύεται που έστησαν τις εκλογές του 2023 υπέρ του Μητσοτάκη και βεβαίως τη στάση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σχετικά με την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών.

Επίσης ρωτήστε τους γνωστούς σας Συριζαίους αν τους ξέρουν αυτούς που γράφτηκαν ενόψει των δικών τους εκλογών το 2023 και ψήφισαν Κασσελάκη. Εγώ ρώτησα.

Αφού λοιπόν άλλοι έχουν αποφασίσει ήδη για σας, απολαύστε ξένοιαστοι τις χαρές του καλοκαιριού…

ΥΓ 4. Οι πατριώτες Σπαρτιάτες έλαβαν εκλογική αποζημίωση 60.000 ευρώ για τις ευρωεκλογές στις οποίες τους απαγορεύτηκε η συμμετοχή (https://www.bankingnews.gr/politiki/articles/747846/apistefto-kai-omos-elliniko-oi-spartiates-elavan-eklogiki-apozimiosi-59-998-evro-gia-tis-evroekloges-pou-den-symmeteixan, https://karditsastakra.com/2024/07/10/%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%8e%ce%bb%cf%85-%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%80%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%b9%ce%ac%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ad%ce%bb%ce%b1%ce%b2/), έτσι για να σωθούμε από τον Ηλία του 16ου (https://www.youtube.com/watch?v=785sDAlxK0Y).

Πλέον τον Στίγκα τον λέω τζουκ μποξ.

Για τους νεότερους από εσάς τα τζουκ μποξ (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BA_%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BE) ήταν κάτι μεγάλα κουτιά γεμάτα δίσκους βινυλίου που τους ρίχναμε κέρματα, οπότε ένα μηχανικό χέρι άρπαζε το δίσκο που διαλέγαμε, τον τοποθετούσε στο πικάπ κι ερχόταν η βελόνα για να “παίξει” το τραγούδι. Για έναν περίεργο λόγο, που τότε δεν καταλάβαινα, οι περισσότεροι από τους μεγάλους διάλεγαν το “βαδίζω και παραμιλώ μ’ αυτή τη συμφορά μου, χωρίσαμε και έχω βρει, ο δόλιος τη χαρά μου” (https://www.youtube.com/watch?v=MOTFrtSOfog, https://www.youtube.com/watch?v=iTgh8HCIvw8). Με τον καιρό κατάλαβα ότι οι άνθρωποι τζάμπα βασανίζονται. Μπερδεύουν στο μυαλό τους το θάνατο με το τέλος του έρωτα και γι’ αυτό βασανίζονται τρώγοντας από “ληγμένες συναισθηματικές κονσέρβες”.

Να ‘ναι καλά λοιπόν Μητσοτάκης, Στίγκας και Ηλίας του 16ου που μου θύμισαν τα νιάτα μου και τα τζουκ μποξ.

ΥΓ 5. Ο Μίμης Ανδρουλάκης αναφέρει ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου κατά την περίοδο που προΐστατο του ΚΕΠΕ σκέφτηκε να παρατήσει την πολιτική και να επιστρέψει στην Αμερική. Σιγά μην τον άφηνε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Μαζί με τον Πάνο Κόκκα, εκδότη της Ελευθερίας, η οποία αργότερα έπαιξε κεντρικό ρόλο στην αποστασία του 1965 (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B1%CF%82) και με μπόλικους κρητικούς μεζέδες κι αρκετή τσικουδιά κατάφεραν και τον μετέπεισαν (https://www.youtube.com/watch?v=SzJhmhbM3lM).

Τον Α. Παπανδρέου είχε διορίσει ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής (“επέστρεψε οικογενειακώς στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ στις 16 Ιανουαρίου του 1961 και έπειτα από πρόταση του τότε Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή ανέλαβε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Επιστημονικός Διευθυντής του νεοσύστατου Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), καθώς και Σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος”, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85) κατά του οποίου ο πατέρας του Ανδρέα, Γεώργιος Παπανδρέου, διεξήγε κατά τον ίδιο χρόνο ανένδοτο αγώνα (“Κατά τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μαζί με την ΕΡΕ κερδίζει την τρίτη συνεχόμενη εκλογική του νίκη. Ο Γεώργιος Παπανδρέου μαζί με την νεοσχηματισμένη Ένωση Κέντρου αρνούνται να αναγνωρίσουν την νέα κυβέρνηση και καταγγέλλουν το εκλογικό αποτέλεσμα ως προϊόν βίας και νοθείας”, https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/788153/anendotos-agonas-i-istoria-kai-i-farsa/).

Πολύ γέλιο…

Διαφωνώ βεβαίως με τον Μίμη Ανδρουλάκη ως προς τα κίνητρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Καλά θυμάμαι ότι δεν τον αποκάλεσε κανείς βλάκα ή αφελή. Τουναντίον μάλιστα. Σα να ήξερε πολύ καλά τι έκανε.

ΥΓ 6. Μαρία Δεναξά: “το πιο ακατανόητο είναι πως μπροστά στις κάμερες κατά τη διάρκεια των ευρωεκλογών και των βουλευτικών εκλογών όλα τα λεγόμενα δημοκρατικά κόμματα έκαναν πλύση εγκεφάλου στον κόσμο, ώστε με την ψήφο του να εμποδίσει το κόμμα της Λεπέν να ανέλθει στην εξουσία. Όταν όμως έσβηναν οι κάμερες το Μακρονιστάν με το Λεπενιστάν έτρωγαν κι έπιναν μαζί!” (http://oimos-athina.blogspot.com/2024/07/blog-post_55.html#more, https://www.antinews.gr/55994/kosmos/den-mporei-oi-galloi-na-piastikan-toso-koroida/).

Παριζιάνικο γέλιο…

ΥΓ 7. Έλον Μάσκ: “Η Ούρσουλα μου τάζει λεφτά για να σας φιμώσω. Για ποιον με πέρασε;”. (https://www.pronews.gr/kosmos/eyropaiki-enosi/elon-mask-varia-kataggelia-kata-komision-mou-eipan-na-epivalo-logokrisia-sto-x-gia-na-min-valoun-prostimo/).

Βρυξελιώτικο γέλιο.

ΥΓ 8. Η Ρούλα Κακλαμανάκη δε χαμπάριαζε (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7).

Έγινε γνωστή από τη γενναία στάση της στην υπόθεση Ρολφ Πόλε. Όταν ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευστάθιος Μπλέτσας άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά των δικαστών Χ. Σαρτζετάκη, Σ. Βάλλα και Κ. Αλεξόπουλου που είχαν απορρίψει το αίτημα έκδοσης στη Γερμανία του καταζητούμενου για τρομοκρατική δράση Ρολφ Πόλε, η Κακλαμανάκη (τότε πρόεδρος Πρωτοδικών) δημοσίευσε στις εφημερίδες ανοικτή επιστολή κατά του Μπλέτσα, όπου ανέφερε:

«Δεν έχετε το δικαίωμα κύριε Εισαγγελέα. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης που σε πολλές εγκυκλίους σας προς τους δικαστικούς λειτουργούς τονίσατε και εξήρατε λειτουργεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι αρχή και θεσμός. Εκείνοι που επιδιώκουν την εξουδετέρωση του θεσμού αυτού (συνταγματικά κατοχυρωμένου σε διεθνή κλίμακα) και την υπαλληλοποίηση του δικαστικού κλάδου δεν έπρεπε να βρουν στο πρόσωπό σας το κατάλληλο όργανο. Άραγε τούτο το πλήγμα στο διάτρητο στήθος της Δικαιοσύνης μας είναι η χαριστική βολή;».

Παρά τη γενική επιδοκιμασία που είχε η στάση της, ασκήθηκε δίωξη εις βάρος της από την εισαγγελία Εφετών και κλήθηκε σε απολογία έξι μήνες αργότερα. Το πειθαρχικό συμβούλιο του Αρείου Πάγου συνεδρίασε σε δύο βαθμούς και της επέβαλε την πειθαρχική ποινή της «προσωρινής παύσεως ενός μηνός για συμπεριφορά ασυμβίβαστη προς το αξίωμά της, θίγουσα το γόητρο της Δικαιοσύνης». Ακολούθησε η δυσμενής της μετάθεση από την Αθήνα στην Καρδίτσα, με την αιτιολογία της «απώλειας του κύρους της ως δικαστή».

Η Ρούλα Κακλαμανάκη εκλέχθηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθηνών το 1981 και το 1985. Στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1981 – 1982), υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1982 – 1985), υφυπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1985 – 1986) και υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1988).

Όταν λοιπόν κάποιοι θέλησαν να κάνουν παιδί του Μαλκότση τον ανιψιό της, Νίκο Κακλαμανάκη, τότε νεαρό και φέρελπι αθλητή της ιστιοσανίδας, στερώντας του τη συμμετοχή στους ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ, την οποία είχε κερδίσει με το σπαθί του (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82) πέταξε την παραίτησή της κυριολεκτικά στα μούτρα του τότε πανίσχυρου Ανδρέα Παπανδρέου και του πολιτικού προϊστάμενού της, του γνωστού ΓΑΠ (https://www.tovima.gr/2021/01/19/society/istioploia-oi-kataggelies-tou-88-pou-prokalesan-mini-kyvernitiki-krisi/).

Ο Νίκος Κακλαμανάκης δεν πήγε στη Σεούλ τελικά αλλά κανείς δεν τόλμησε να τον ξαναντιμετωπίσει σαν παιδί του Μαλκότση. Κατέκτησε δύο ολυμπιακά μετάλλια. Χρυσό στην Ατλάντα το 1996 και ασημένιο στην Αθήνα το 2004.

Άμα δεν είχε μαγκιώρα θεία στην Κορώνη σήμερα δε θα τον ήξερε “ούτε η μάνα του”.

ΥΓ. 9. Ο Γιάννης Κανελλάκης, υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τα είπε έξω απ’ τα δόντια (https://www.el.gr/ellada/apisteyti-ataka-sto-pasok-an-vgo-tha-ei/):

Και με το ζιβάγκο του Ανδρέα πήγαν και φόρεσαν σήμερα και τις γραβάτες και τις σαμπάνιες και χαβιάρια.Μέσα από τον Ανδρέα έχουν πλουτίσει και έχουν μπει μέσα καιροσκόποι, έχουν μπει μέσα διάφοροι και πήγαν μετά σε άλλα κόμματα για να γίνουν βουλευτάκια. Το να κυνηγάμε τα αξιώματα, να κυνηγάμε τον πλουτισμό, δεν είναι σοσιαλισμός”.

Από τους μέχρι τώρα έξι συνυποψηφίους του κανείς δεν τόλμησε να ρωτήσει “σύντροφε, εννοείς κι εμένα;”.

Πράσινο γέλιο.

ΥΓ 10. “Το φινλανδικό κοινοβούλιο αναμένεται να υπερψηφίσει σήμερα ένα νομοσχέδιο που δίνει στους συνοριοφύλακες την εξουσία να επαναπροωθούν τους αιτούντες άσυλο που φτάνουν από τη Ρωσία. Πέρυσι, περισσότεροι από 1.300 μετανάστες έφτασαν στη χώρα από τα ανατολικά της σύνορα με τη Ρωσία, αναγκάζοντας το Ελσίνκι προς το τέλος του περασμένου έτους να κλείσει όλα τα συνοριακά περάσματα από τη γειτονική χώρα.

Η Φινλανδία έχει κατηγορήσει τη Μόσχα ότι εργαλειοποιεί και ενισχύει τα μεταναστευτικά ρεύματα, ενθαρρύνοντας πολλούς μετανάστες από χώρες όπως η Συρία και η Σομαλία να περάσουν τα σύνορα προς τη χώρα της ΕΕ (https://www.bankingnews.gr/index.php?id=748313, https://www.cnn.gr/kosmos/story/429093/finlandia-me-nomo-i-apagorefsi-tis-dielefsis-metanaston-apo-ti-rosia).

Πραγματικά έπεσα κάτω από το ελσινκιώτικο γέλιο. 1300 κατατρεγμένες ψυχούλες το χρόνο και μιλάνε για εργαλειοποίηση.

Ευτυχώς που το δικό μας “δημοκρατικό τόξο” δεν έκοψε τα επιδόματα στις υπερεικοσαπλάσιες (https://www.naftemporiki.gr/society/1504031/diplasiastikan-oi-thalassies-afixeis-prosfygon-metanaston-stin-ellada/, https://www.tanea.gr/2024/05/08/greece/ekriktiki-ayksisi-crton-paratypon-rooncr-online/, https://evrosonline.gr/afxisi-metanasteftikon-roon-kata-154-apo-evro-kai-nisia/#google_vignette) ψυχούλες που μας στέλνει κάθε χρόνο η Τουρκία. Α, όλα κι όλα. Άλλο εργαλειοποίηση κι άλλο πρακτοράκια της ΜΙΤ.

Αν θέλετε να δείτε πώς εφαρμόζουν την επαναπροώθηση τα σοβαρά κράτη, δείτε το βίντεο από τη γειτονική στη Φινλανδία, Πολωνία (https://www.makeleio.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/%CE%95%CE%9A%CE%95%CE%99-%CE%A0%CE%9F%CE%A5-%CE%A5%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%9F%CE%A5%CE%9D-%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%97-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%9F%CE%A7%CE%99-%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%99/).

ΥΓ 11. Και για να μην ξεχνιόμαστε.

Η δομή στέγασης λαθρομεταναστών στις Σέρρες είναι γεμάτη φορείς AIDS και ηπατίτιδας (https://www.newsbreak.gr/ellada/644539/sta-kagkela-oi-katoikoi-ton-serron-kroysmata-ipatitidas-kai-aids-se-metanastes-sti-domi-filoxenias/). Κανείς δε μιλάει εντός από τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου. Στείλτε ένα χαμομηλάκι μπας και καθαρίσει ο λαιμός βουλευτών και δημάρχου.

Τα έγραψα στο άρθρο μου “νόμος 4000” (https://aristatsis.wordpress.com/2024/07/08/%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82-4000/, ΥΓ 7).

Μετά τον πανελλήνιο σάλο που ξέσπασε ο νομίατρος Σερρών, Αν. Αναστασιάδης, δήλωσε: “Δεν ξέρουμε επίσημα τίποτε για το πόσοι είναι φορείς Ηπατίτιδας και HIV στη Δομή. Είναι πάρα πολλοί και δεν είναι εύκολο να γίνει ένας πλήρης έλεγχος σε όλα τα θέματα, ενώ υπάρχει και το θέμα των προσωπικών δεδομένων… Οι πρόσφυγες, καθώς μπαίνουν στη χώρα, δεν ξέρω σε ποιο βαθμό γίνεται έλεγχος. Ξέρετε είναι πάρα πολλοί και δεν είναι εύκολο να γίνει ένας πλήρης έλεγχος σε όλα τα θέματα, ενώ υπάρχει και το θέμα των προσωπικών δεδομένων” (https://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2024/07/Serres-Krousmata-hpatitidas-kai-AIDS-sth-domh-filoxenias-metanastwn-kataggellei-o-Proedros-tou-Dikigorikou-Syllogou-H-Dieythintria-ths-domhs-ekane-logo-gia-stoxopoihsh-twn-metanastwn-kai-ratsismo.html).

“Κόλλησε η βελόνα” (https://www.slang.gr/lemma/10625-kollaei-i-belona) του νομίατρου στα προσωπικά δεδομένα. Φαντάζεστε μάρτυρα σε κακουργιοδικείο να απαντάει στο δικαστή “σα δε ντρέπεσαι, κ. πρόεδρε, το τι έγινε με τα ναρκωτικά είναι προσωπικό δεδομένο των κατηγορουμένων, δε σε αφορά, μη σου τραβήξω καμιά αναφορά στην αρχή προστασίας δεδομένων και τρέχεις και δε φτάνεις”;

Το πιο εκπληκτικό είναι ότι η διευθύντρια της δομής, Δήμητρα Παναγιωτάκη, η οποία φέρει τεράστιες ευθύνες που δεν ολοκληρώνεται ο ιατρικός έλεγχος των λαθρομεταναστών της δομής της, απείλησε τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου Σερρών με “εφαρμογή του αντιρατσιστικού νόμου” (https://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2024/07/Serres-Krousmata-hpatitidas-kai-AIDS-sth-domh-filoxenias-metanastwn-kataggellei-o-Proedros-tou-Dikigorikou-Syllogou-H-Dieythintria-ths-domhs-ekane-logo-gia-stoxopoihsh-twn-metanastwn-kai-ratsismo.html).

Ε, κι εμείς ας μην είμαστε αχάριστοι. Αφού η Παναγιωτάκη φροντίζει άριστα τη δημόσια υγεία, άρα και την υγεία καθενός από εμάς ξεχωριστά, ας την κάνουμε διάσημη για την πολύτιμη προσφορά της.

Μιας και το αγλάισμα των ΜΚΟ, Ιάσων Αποστολόπουλος, δεν πρόλαβε να παρασημοφορηθεί από την πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου (https://www.thetoc.gr/koinwnia/article/ptd-akurothike-i-parasimoforisi-tou-iasona-apostolopoulou—oi-anartiseis-tou-mpogdanou/), προτείνω το παράσημό του να το δώσουμε στην Παναγιωτάκη. Μην το φάει η σκουριά…

Ο Άρης Τάτσης είναι δικηγόρος Άρτας (https://aristatsis.wordpress.com/). Ειδικεύεται σε διαζύγια, τροχαία ατυχήματα και πτωχευτικό νόμο.